Soms moet je iets durven in het leven. Of nee, best vaak eigenlijk.
Veel dingen die in mijn leven zijn gebeurd, heb ik zelf doen ontstaan. Omdat ik een stap zette, de eerste, of een volgende. Soms was die stap net niet de juiste en creëerde ik iets wat ik liever niet had gehad. Spijt? Nee, spijt heb ik alleen gehad van stappen die ik niet heb gezet.
Sommige beslissingen waren verkeerd en er zijn er waarmee ik mezelf echt belachelijk heb gemaakt (denk ik), vooral in de liefde. Soms is het eerst even slikken en vraagt een besluit om aardig wat lef.
Maar mijn initiatieven hebben me ook vaak genoeg meer gebracht dan ik ooit had durven hopen. Mijn jaren in Parijs. Mijn eigen bedrijf. Een aantal prachtige verre reizen en fantastische ontmoetingen in binnen- en buitenland. Te veel mooie dingen om ze hier allemaal uit de doeken te doen.
Met het ouder worden, ontstaan soms tegenstrijdigheden. Sommige dingen durf je niet meer zo goed omdat je eerder de risico’s ervan inschat. Andere dingen worden juist makkelijker, omdat de gevolgen je niet meer zo interesseren. Je weet dat de wereld niet vergaat als het misgaat. Gewoon handelen, dus! Wat heb je te verliezen?
In een fijn restaurantje in Utrecht zat aan een tafeltje verderop een erg leuke man; blonde krullen, stralende ogen. Ik keek zijn kant op en dacht dat hij terugkeek. FLITS! Ach nee, dat heb ik me verbeeld. Maar een van mijn tafelgenoten merkte op dat hij steeds mijn kant op keek als ik niet keek…. Nee, toch? Ja, toch… FLITS! Toeval? Wat te doen? Hij was met vrienden en hem aanspreken was uitgesloten. Ik zou mezelf compleet voor aap zetten. Toch?
Terwijl ik mijn visitekaartjes uit mijn tas viste, smeedde ik een plannetje. De spanning liep op, hoewel vooral in mezelf. Mijn hart begon sneller te kloppen toen ik zag dat ze hun jassen aantrokken… “Het is NU of NOOIT,” zei mijn tafelgenoot. Met een visitekaartje in mijn klamme hand liep ik dus snel naar hem toe voordat hij de deur uit zou stappen en ik hem zeker nooit meer zou zien. Ik trok aan de sporttas die over zijn schouder hing en reikte mijn kaartje aan:
“Met het risico dat ik mezelf belachelijk maak… Maar ik vind je erg leuk.” Verder ging mijn dosis lef niet. Ik draaide me om en liep in de richting van de toiletten.
Hij heeft niet gebeld en zal het ook niet doen. Maar ik heb een spannende avond gehad. Ik heb geflirt, me een beetje verliefd gevoeld en gelachen met mijn vrienden!
Soms moet je iets durven in het leven. En soms moet je erover durven te schrijven.
Squiggles 