…of waarom vrouwen in de overgang alleen naar een exotisch eiland op vakantie moeten.
Nu ik weer een week of twee in herfstig Utrecht ben, begin ik kwaaltje voor kwaaltje te beseffen in welke mate Kreta me goed heeft gedaan. De ochtendniesbuien steken de kop weer op en er verschijnen weer ruwe plekjes in mijn oorschelpen. Die waren toch echt verdwenen als sneeuw voor de Kretenzische zon.
Gedurende de week op het zomerse eiland waren de kloven in mijn vingers als door een betovering verdwenen en de huid genezen, heb ik niet één keer jeuk aan mijn neus gehad – ook niet tijdens het eten – en voelde ik geen pijn in mijn knie, dijbeen of bil (wat logisch is als je niet de hele dag achter je computer zit, hoe goed de bureaustoel ook is). Geen merkbare allergieën, ondanks de exotische planten en zwervende honden en katten, geen tranende ogen (want geen koude wind) en last but not least, GEEN OPVLIEGERS!
Flirten met mooie Griekse mannen zorgde er bovendien voor dat ik me 25 jaar jonger voelde, dus: weg overgang! Maar die mannen had ik eigenlijk helemaal niet nodig om me goed en fit te voelen. Een wandelingetje, een fietstochtje, leuke ontmoetingen met Engelse, Poolse en – ja, ook – Nederlandse reizigers waren allemaal heel verkwikkend. Maar vooral het gevoel trots te zijn op jezelf is wat zo’n verjongingskuur compleet maakt…
Zo’n reisje zou gewoon vergoed moeten worden door de zorgverzekeraar!